Bella Baxter, główna bohaterka filmu "Biedne istoty", buntuje się przeciwko ograniczeniom narzucanym jej jako kobiecie. Odkrywa własną seksualność i związki bez wstydu, co prowadzi do konfliktów z otaczającymi ją mężczyznami. Jej niezależność i sprawczość niepokoją mężczyzn, którzy chcieliby ją kontrolować. Bella walczy z nierównym układem sił w hetero-normatywnych relacjach. W końcu angażuje się też w walkę z niesprawiedliwością społeczną, dowodząc, że kobietom wciąż wiele nie wolno w patriarchalnym świecie.
Bella buntuje się przeciwko mizoginicznym stereotypom
Bella Baxter, główna bohaterka filmu "Biedne istoty", to postać, która buntuje się przeciwko stereotypom na temat kobiet i ich seksualności. Jest odważna, ciekawska i zdeterminowana, by żyć na własnych zasadach. Nie przeprasza za to, jak żyje i wiele rzeczy robi po raz pierwszy - odkrywa je bez wstydu i uprzedzeń.
Bella swoją postawą wpisuje się w nurt walki z mizoginią. Przełamuje bowiem wiele szkodliwych przekonań na temat kobiet, które funkcjonują w kulturze. Pokazuje, że kobiety tak samo jak mężczyźni mają prawo do odczuwania i zaspokajania potrzeb seksualnych. Obala mit, jakoby kobiety były istotami aseksualnymi lub też takimi, które seks powinny uprawiać wyłącznie w celu rozmnażania się.
Bohaterka filmu Yorgosa Lanthimosa uosabia zatem wyzwoloną, nowoczesną kobietę, która sama decyduje o swoim ciele i seksualności. Jest zdecydowanym głosem sprzeciwu wobec ograniczających standardów narzucanych kobietom.
Seksualność bez tabu
Bella w filmie "Biedne istoty" odkrywa seks bez wstydu i uprzedzeń. Traktuje go jako coś naturalnego, przyjemnego i ważnego w życiu człowieka. Nie obchodzą jej konwenanse i normy społeczne, które nakazują kobietom powściągliwość seksualną.
Bohaterka nie ukrywa swoich potrzeb i pragnień. Otwarcie mówi o nich i zaspokaja je bez poczucia winy. Tym samym obnaża hipokryzję swoich czasów, kiedy to podwójne standardy moralne pozwalały mężczyznom na swobodę seksualną, a kobietom nie.
Niepokoi mężczyzn swoją niezależnością i sprawczością
Niezależność i rosnąca sprawczość Belli Baxter budzą niepokój otaczających ją mężczyzn. Ci usiłują ją kontrolować i podporządkować sobie, nie mogąc zaakceptować jej odmienności oraz pragnienia samostanowienia.
Sposób, w jaki Bella postrzega i przeżywa własną seksualność oraz nawiązuje relacje intymne, staje się dla mężczyzn źródłem frustracji. Nie rozumieją jej potrzeb i oczekują, że ich związek będzie oparty na typowych rolach genderowych, z mężczyzną jako stroną dominującą.
Męski gniew i poczucie zagrożenia
Im bardziej Bella określa siebie i swoje pragnienia, tym większy gniew budzi w mężczyznach. Ci czują się zagrożeni utratą dotychczasowych przywilejów i władzy nad kobietami. Sytuacja, gdy kobieta zaczyna mieć własne zdanie i oczekiwania, doprowadza ich do furii.
Film Yorgosa Lanthimosa w mistrzowski sposób ukazuje, jak głęboko zakorzeniony jest patriarchalny porządek i jak mężczyźni desperacko próbują go podtrzymywać. Wolna, niezależna kobieta jawi im się jako zagrożenie, które trzeba zneutralizować.
Walczy z układem sił w heteronormatywnych związkach
Bella swoją postawą i zachowaniem podważa tradycyjny układ sił w relacjach intymnych między kobietami i mężczyznami. Odrzuca podział ról w hetero-normatywnych związkach, gdzie to mężczyzna ma pozycję dominującą i prawo decydowania o kobiecie.
Bella żyje życiem, które nie jest naznaczone wstydem czy traumą
Jak twierdzi Emma Stone, Bella reprezentuje postawę całkowitej akceptacji samej siebie. Nie nosi w sobie piętna winy czy wstydu związanego z własną seksualnością i łamaniem tabu. Dzięki temu może stawiać mężczyznom czoła i nie dać się zniewolić.
Co więcej, bohaterka domaga się partnerskiego traktowania w związkach. Oczekuje szacunku, zrozumienia i dobrowolności. Tym samym obnaża nierówności wpisane w hetero-normatywny model relacji damsko-męskich.
Angażuje się w walkę z niesprawiedliwością społeczną
Kluczowym etapem rozwoju Belli Baxter jest porzucenie egoistycznej pogoni za przyjemnością i skupienie się na naprawie świata. Bohaterka dostrzega panującą wokół niesprawiedliwość społeczną i angażuje się w działalność na rzecz jej zwalczania.
Bella dojrzewa, odkrywając prawdziwe zło tego świata - skrajną biedę prowadzącą do śmierci i cierpienia najsłabszych. Budzi się w niej wrażliwość i potrzeba walki o lepszą przyszłość dla wszystkich, nie tylko dla wąskiej uprzywilejowanej grupy.
Zaangażowanie Belli w walkę z niesprawiedliwością społeczną pokazuje, że jej bunt i dążenie do wolności nie są jedynie egoistycznym kaprysem młodej dziewczyny. Jest w stanie poświęcić się wyższej sprawie i walczyć w imię obrony słabszych i pokrzywdzonych. Dociera do niej, że prawdziwa satysfakcja płynie z działania dla dobra innych, a nie tylko dla zaspokojenia własnych zachcianek.
Postawa Belli dowodzi, że kobiety tak samo jak mężczyźni mogą mieć poczucie sprawiedliwości społecznej i angażować się w działalność polityczną. Jej bohaterka obala krzywdzący stereotyp kobiety powierzchownej, skupionej wyłącznie na sobie i własnych przyjemnościach.
Przekonuje, że kobietom wciąż mało wolno w patriarchacie
Opowieść o Belli Baxter, choć osadzona w baśniowej, onirycznej konwencji, niesie ze sobą uniwersalną prawdę na temat kondycji kobiet. Ukazuje, jak niewiele im wolno w patriarchalnym świecie i z jak wieloma ograniczeniami muszą się mierzyć.
Każda próba wyjścia przez kobietę poza narzucone jej role i schematy spotyka się ze społecznym potępieniem. Kobiety wciąż są postrzegane jako istoty aseksualne albo przeznaczone wyłącznie do rozmnażania. Każde odstępstwo od tej normy budzi kontrowersje i agresję.
Film pokazuje, że droga Belli do pełni człowieczeństwa i równouprawnienia jest wyboista. Na każdym kroku napotyka opór ze strony patriarchalnego systemu, który nie dopuszcza myśli, że kobieta może sama decydować o swoim losie.
Podsumowanie
Artykuł opisuje historię Belli Baxter, głównej bohaterki filmu „Biedne istoty” w reżyserii Yorgosa Lanthimosa. Bella przechodzi feministyczną rewolucję – buntuje się przeciwko stereotypom, swobodnie eksploruje własną seksualność i angażuje w walkę z niesprawiedliwością. Jej postawa budzi kontrowersje i agresję mężczyzn. Film pokazuje, jak niewiele wolno kobietom w patriarchacie i z ilu ograniczeniami muszą się mierzyć.
Artykuł odnosi się do ekranizacji książki Alasdaira Graya „Biedne istoty”, analizując wątki feminizmu i walki płci. Ukazuje film Lanthimosa jako odważną, choć niedoskonałą próbę przełamania szkodliwych stereotypów na temat kobiecości i seksualności.